baby, i would die for you. (#นมตราหมีดีที่สุด)
“ทำไมตรงนี้มันนูน”
ไม่ควรเลย
ไม่ควรเอียงคอถามแบบนั้นอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้าง
ไม่ควรแนบใบหน้าลงช้าๆกับต้นขาเขา
ไม่ควรใช้ลมหายใจร้อนๆนั่นแกล้งยั่วกัน
“เราช่วยได้มั้ย?”
ไม่ควรรูดซิปกางเกงเขาลงช้าๆ
ลูบมือผ่านบางอย่างที่ตื่นตัวเพราะความคิดร้ายๆในหัวที่มีกับผิวขาวๆ
เอวคอดและริมฝีปากแดงก่ำน่ารังแกนั่น
ผิดที่เขาเองนั่นแหละที่สอน
..
สอนให้ตราหมีรู้จักเรื่องพวกนี้
“อื้ม .. ”
ปากตราหมีเล็ก
ร้อนและซน มันเป็นแบบนั้น เกิดขึ้นพร้อมๆกับการแตะลิ้นลงบนส่วนหัวของแก่นกายแข็งขืน
มืออุ่นกอบกุมส่วนกลางร่างกายเขาไว้
ชักรูดเบาๆแบบที่เขาเคยทำให้แล้วผงกหัวขึ้นลงอยู่ตรงหว่างขา
ตัวแสบ
“อึก .. ยะ อย่าแกล้งดิ”
บ่นเบาๆเพราะเขาสวนสะโพกเข้าไปในโพรงปากอุ่นอย่างลืมตัว
จะให้พูดยังไงว่าไม่ได้จะแกล้ง แต่มันทนไม่ไหว .. เขาไม่ใช่คนความอดทนต่ำเลย
แต่แบบนี้น่าจะเรียกว่าหมดความอดทนแล้วซะมากกว่า
มือใหญ่ลูบผมเปียกชื้น
ตาคมเก็บเกี่ยวภาพคนที่ปรนเปรอกันด้วยปากอย่างถึงใจ
“พอแล้ว อื้มมม
.. ตราหมี”
บอกแบบดุๆเพราะอีกคนทั้งรูด
ทั้งเลียและความไม่ประสีประสานั่นแหละทำให้เขาพ่ายแพ้ พอห้ามยังไงก็ไม่หยุดมันก็เลยต้องเลยตามเลย
ตราหมีรับความอุ่นร้อนและรสชาติประหลาดของอีกคนไว้จนหมด
บางส่วนที่กลืนไม่ไหวไหลตามมุมปาก
หากแต่นิ้วโป้งเล็กๆนั่นเกลี่ยมันกลับเข้าไปแล้วตวัดเลียด้วยลิ้น
อึก
“หนูเก่งมั้ย?”
ลุงกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
ตราหมีอยู่ตรงหน้า แต่ความคิดเขาพาเด็กคนนี้ไปทุกที่ในห้อง
รังแกอย่างสาสมกับที่ทำตัวดื้อดึง .. เขาจินตนาการตัวเองแทรกตัวเข้าไปข้างในตัวเด็กคนนี้รวดเดียวจนน้ำตาไหลผ่านดวงตากลมๆนั่น
มีสัตว์ร้ายอยู่ในตัวเขา
“เก่งครับ
แต่ถ้าหนูไม่หยุดเท่านี้ .. ”
สัตว์ร้ายที่ล่ามเอาไว้ในกรงเพราะไม่อยากให้มันหลุดออกมาทำร้ายเจ้าของ
แต่จะทำยังไงดีล่ะ จะทำยังไงได้ถ้าคนที่เดินมาไขกุญแจให้มันออกไปทำตัวร้ายๆ
“พี่จะเกินเลยแล้วนะครับ”
ก็คือคนเป็นเจ้าของนั่นแหละ
“อื้อออ”
ตราหมีโดนดึงไปจูบ
ลิ้นร้อนๆนั่นสอดเข้ามา รู้ตัวอีกทีก็ขึ้นไปนั่งบนตัก
แก่นกายของอีกคนดุดันช่องทางด้านหลังของเขาผ่านเนื้อผ้าของกางเกงขาสั้นเปียกๆ
มันแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้งง่ายดายและทำให้ตราหมีตัวร้อนเหมือนคนจะเป็นไข้ .. นาทีต่อมากางเกงตัวนั้นของเขาหลุดจากข้อเท้า
เขาเปลือยเปล่าทั้งตัว
“อยากเป็นของพี่ลุงแล้ว”
บอกแบบนั้นด้วยใบหน้าดื้อๆ
ลุงไม่รู้แล้วว่าน้องเมาหรือจงใจจะแกล้งกันกันแน่ถึงได้คล้องคอเขาแล้วกดตัวลงมาหากันแบบนี้
ผิวตราหมีลื่น นุ่มและหอม ..
ลมทะเลเอามันไปไม่ได้เลย กลิ่นหอมที่ทำให้เขาเตลิด ขบฟันลงบนไหล่
ต้นคอและแผ่นอกของเด็กขี้ยั่ว
“อ๊ะ .. หนู อึก หนูเสียว”
ใครสอน
ใครสอนให้พูดแบบนี้
ลุงไม่ตอบอะไร
ดุนลิ้นกับแผ่นอกบางจนเด็กคนนั้นครางหวิว มือใหญ่เฟ้นสะโพกนุ่มนิ่ม
แยกบั้นท้ายนุ่มหยุ่นเหมือนลูกพีชออกจากกันแล้วแกล้งแหย่นิ้วเบาๆให้อีกคนตัวลอยเพราะความรู้สึกมากมาย
“ที่เตียงได้มั้ย”
“ … ”
“หนูเตรียมเจลหล่อลื่นมานะ”
บอกแบบอายๆไม่สบตาแต่ไอ้การกระทำแบบนั้นแหละที่ทำให้โดนจูบแรงๆจนเจ็บปวดแล้วก็รู้สึกมากขึ้นอีกไปทั้งใจ
ตราหมีเกี่ยวเอวหนา
ริมฝีปากเราไม่ห่างกันเลยแม้ว่าพี่ลุงจะพาเราเดินไวๆเข้าห้องนอนไป
ตากลมมองคนที่เหวี่ยงเสื้อผ้าตัวเองลงพื้น
ทาบทับตัวลงมาหาเขาแล้วลากลิ้นเลียตั้งแต่ไหปลาร้าต่ำลงเรื่อยๆผ่านกลางอกไปจนถึงสะดือ
ขบต้นขาเขาจนเป็นรอยฟันและครอบครองส่วนกลางร่างกายให้ด้วยริมฝีปาก
ตราหมีครางจนใจจะขาดเพราะมันท่วมท้นกว่าทุกครั้งที่เราทำเรื่องลามกด้วยกันแบบนี้
ไม่นานเจลเย็นๆที่ตราหมีแอบเอาวางไว้ข้างเตียงถูกหยิบมาใช้
ใช้แบบที่ทั้งปาดลงบนช่องทางด้านหลังที่ตอดตุบๆด้วยความต้องการและก้านนิ้วยาวๆของคนตัวโตกว่า
ลุงกระซิบแนบใบหู บอกรักและย้ำทั้งหมดด้วยการสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางอุ่นร้อน
ตราหมีผวากอดไหล่กว้าง ครวญครางข้างใบหู
“แฮ่ก .. อ้ะ
อ๊าา”
“ใจเย็นๆ”
“หนูมะ ไม่ไหว”
ลุงเพิ่มนิ้วที่สองเพราะเข้าใจคำว่าไม่ไหวของตราหมีที่ไม่ได้แปลว่าเจ็บ
มันแปลว่าต้องการอีก
.. ต้องการมากกว่าเดิมอีก
“พี่ลุง อึก พี่ลุง .. ”
เรียกชื่ออีกคนแนบริมฝีปาก
กดจูบแลกลิ้นจนเสียงน่าอายดังไปทั่วห้อง
มันดังพอๆกับการขยับนิ้วเข้าและออกช่องทางที่ตอดรัดกันนั้น ลุงงอนิ้ว
ตราหมีครางใจจะขาด กัดไหล่หนาจนเป็นรอยแต่สะโพกเล็กขยับเข้าหาก้านนิ้วนั้น .. ต้องการ
ต้องการทั้งหมดเลย
“ไหวมั้ยครับ
หืม”
“อื้อ”
พยักหน้าอายๆ ตาก็มองคนที่กำลังชักรูดแก่นกายตัวเองให้พร้อมกับการสอดใส่
พอนึกอะไรขึ้นได้ก็พลิกตัวให้พี่ลุงลงมาอยู่ข้างล่าง
ใช้ปากกับความใหญ่โตนั่นแม้ว่ามันจะทำให้เจ็บปากอยู่ไม่น้อย ลุงหลับตา
ขยุ้มผมที่แห้งแล้วของตราหมีเพราะการเมคเลิฟของพวกเขามันกินเวลาไปพักใหญ่ๆ
แต่ถ้าจะให้พูดตรงๆ
..
เท่าไหร่ก็ไม่พอหรอกกับตราหมี
“หนูขึ้นให้นะ”
“ … ”
“มันจะไม่เจ็บใช่มั้ย
นะ หนูอ่านมา”
ถ้าให้เทียบความอดทนของลุงเป็นอะไรสักอย่าง มันคงมีขนาดเล็กและบางมากจนแค่ตราหมีหายใจรดก็ขาดแล้ว
..
เขาไม่ปริปากพูดอะไร มองบางคนป้ายเจลลงบนส่วนนั้นของเขาและช่องทางอุ่นๆที่เขาอยากจะเข้าไปแช่ตัวค้างอยู่ในนั้นจะแย่
ตัวขาวๆสะท้อนกับแสงไฟสีนวล
ตราหมีตัวเล็ก ..
เล็กจนพอเอามือไปวางไว้บนเอวบางๆ บางความคิดในหัวก็อยากจะทำลายให้มันแหลก
เขาอยากรักตราหมีให้น้องร้องไห้เสียงดังๆ กัดปากจนห้อเลือด
“อ๊าา .. ”
เรียกแต่ชื่อเขา
ขอร้องตัวตนของเขาซ้ำๆ
มันอุ่นและรัดแน่น
แน่นจนลุงแทบจะเสร็จมันซะตอนนั้น .. เขาไม่รู้แล้วว่าน้องพาตัวเองเข้ามาครอบครองเขายังไงให้หมดแบบนี้
มันอาจเป็นความกล้า เป็นความบ้าบิ่น
“อื้ม ตราหมี .. ช้าๆ” ลุงครางในลำคอเพราะบางคนเริ่มขยับตัว สะโพกนิ่มนั่นบดขึ้นลงเป็นจังหวะ มือวางประสานไว้ตรงอกเขาและเขาหยัดเอวบางๆนั่นไว้ กระแทกตัวสวนใส่ตราหมีบ้างถ้าน้องทำมันเร็วจนเกินไป เด็กคนนั้นผวาซบตัวลงบนอกเขา เขาสวนสะโพกใส่ช่องทางร้อนๆนั่นจนเสียงลามกดังไปทั่วห้อง
“เบาหน่อย อ้ะ
อ๊า พี่ลุง .. ตรง ตรงนั้นมัน .. ”
เจ้าของชื่อพลิกคนตัวเล็กกว่าลงไปที่เตียง
สอดหมอนเข้ามาใต้สะโพกเพื่ออำนวยให้บางเรื่องสะดวกแล้วเอวหนาก็เคลื่อนไหวรุนแรงเสียจนบางคนหัวคลอนและต้องกรีดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน
ไม่เห็นจะลุงเลย
“s..shit.”
ตราหมีชอบที่พี่ลุงสบถ
ใบหน้าหล่อเหลานั่นชื้นเหงื่อ มือหนาเอื้อมขึ้นเสยผมตัวเองลวกๆ
สูดริมฝีปากแล้วบอกว่าเขารัดแน่นเกินไป ตราหมีตัวลอย
มันโหวงในช่องท้องเหมือนมีบางอย่างกำลังจะทะลักออกมา
เขารู้ว่าตัวเองครวญครางไม่เป็นภาษาแต่แก่นกายนั่นเข้าและออกมิดทุกครั้งอย่างรวดเร็ว
เก่งเกินไปแล้ว
จะมากเกินไปแล้ว
“bae, let me
tell you the truth.”
.
.
let's get back to dek-d for the rest ʕ·ᴥ· ʔ!
โอ้วววววว เลือดกำเดาไหลล
ตอบลบมันก็จะแบบหสหวหากาดาดาดาเทดวฟฟวฝฟงฟา แอร๊ยยยยยยยย
ตอบลบพี่ลุงไม่อ่อนโยนงื้อออออออ
ตอบลบลุงฮอตสุดๆเลย
ตอบลบขอยาลมมมมมมมม ด่วน!!!!!
ตอบลบ